انسانهاي تنها
گاهي وقت ها احساس مي کنم که انسانها خيلي تنها تر از آنچه که ميگويند هستند تنهاي تنها ... حتي نزديک ترين دوست ها هم
نمي توانند تنهايي انسان را پر کندد و موضوع جالب تر اينکه بعضي وقت ها هم که کسي مي خواهد واقعا رفيق بي غل وغش فردي باشد
طرف مقابلش (به هر دليل) اجازه نميدهد او وارد حريم تنهاييش بشود و باز هم اين انسان است که تنها مي ماند.
انسانها هميشه تنهايند اگر چه به ظاهر باهم هستند...

با پوزش از تاخير
هدف من از نوشتن در اين صفحه پرداختن به دل مشغولي هاي خودم است
دراين راه پذيراي نظرات همه شما دوستان هستم.