در پاسخ مطلب دوستم گلبانگ هادوي
دوست بسيار ارجمند و فرهيخته اينجانب هادي در بلاگ مورخه بيست سوم نوامبر خود مطالبي را به عنوان جوابيه بر مطالب بنده در تاريخ ۲۲نوامبر (مطلب زيرين) نوشته اند
ذکر چند نکته ضروريست اول اينکه ايشان نوشته اند که من مطلب او را نقد کرده ام من در مطلب پايين نقدي نداشتم و نظر خود را در مورد دکتر حجاريان و جريان منتسب به دکتر نوشتم .
دوم اينکه در مورد بحث اتهام مطلب از اتهام فراتر است و با عرض شرمندگي و احترامي که براي شخص آقاي خاتمي قايل هستم تقريبا ايشان را مجرم مي دانم زيرا مطالباتي که اکثر راي دهندگان داشته اند و قول مساعد براي آن گرفته اند (يک نمونه مثلا قوانين مربوط به مطبوعات ) عملي نشده است و آيا خلف وعده جرم نيست؟
در جايي از مطلب نسبتا طولاني خود نگاشته اند که من مطرح کرده ام : ((آقاي خاتمي و حجاريان آزاديخواه نيستند و به تساوي حقوق همه معتقد نيستند و چون اكثريتند, حقوق اقليت را به رسميت نمي شناسند!! )) از کجاي متن من اين برداشت مي آيد؟
در باب تفاوتهاي قبل و بعد از دوم خرداد کمرنگ شدن خطوط قرمز را قبول دارم ولي بحث بر سر اين است بعد از ۲ خرداد ۷۶ خيلي از آزادي ها ي فردي به شدت کاسته شد : شاهد اين مدعا آزادي هاي دکتر سروش که در دانشگاه تدريس داشتند و سخنراني هاي مرتب و .... و آقاي منتظري هم به همچنين کلاس درس داشتند و تحت فشار نبودند ولي بعد اين جريان وضع براي آقايان بدتر شد .تدريس ها تعطيل شد و .....
در خصوص مابقي مطالب بعدا خواهم نگاشت.
باتشکر از خوانندگان گرامي و امتنان و تشکر خاص از دوست گرامي هادي عزيز.
اينو هم البته داخل پرانتز خودموني بگم مناظره با آقاهادي که استاد اين علوم است کار سختي است ها ......: )